แค่คำว่า...รักเธอ - แค่คำว่า...รักเธอ นิยาย แค่คำว่า...รักเธอ : Dek-D.com - Writer

    แค่คำว่า...รักเธอ

    เอส หนุ่มฮอตที่ส่วนลึกๆของหัวใจนั้นขี้อาย อายเกินกว่าจะพูดคำว่า"รัก"

    ผู้เข้าชมรวม

    747

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    747

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  5 พ.ค. 52 / 19:13 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น


    เรื่องสั้นแนวรักหวานแหววอีกเรื่องที่ฟอล์ขอนำเสนอ

    ขอให้มีความสุขกับการอ่านนะคะ>.<!!

    อาจจะสั้นไปสักนิดนะ







    + +  + + + +ne ad

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


       ถึงแม้จะมีผู้คนมากมายมารายล้อม มีคนมาสนใจ แต่มีเพียงคนเดียวที่ผมอยากให้มาสนใจ เพียงสักนิดก็ยังดี

       วันนี้ขณะที่ผมกำลังซ้อมบาสเก็ตบอล ผมก็เห็นเธอเดินผ่านมาผมจึงมองตามไปอย่างไม่รู้ตัว

       “เฮ้ย...เอสมองอะไรวะ”เพื่อนคนหนึ่งในทีมถามขึ้นเมื่อเห็นผมเหม่อจนลูกบาสที่เพื่อนโยนมาโดนหัวเต็มๆ

       “มองเจ๊แว่นน่ะสิ..ผู้หญิงสวยๆมีเยอะแยะไม่ชอบ...ดันไปชอบยัยแว่นนั่นได้”บอลเพื่อนสนิทของผมพูดขึ้น

       “น้องเขาชื่อฝ้าย เรียกให้มันดีๆหน่อยสิ”ผมพูดเมื่อเห็นเพื่อนเริ่มเรียกน้องฝ้ายแปลกๆ

       “นี่...ถ้าชอบน้องเขามากขนาดนั้น ก็ไปบอกเขาดิ ไม่พูดน้องมันจะรู้ไหม แอบชอบมาต้องหลายปี เดี๋ยวจบไปไม่มีโอกาสบอกนะเตือนไว้ก่อน”

       ผมจำได้ว่าเพื่อนๆเคยพูดกับผมอย่างนี้หลายครั้ง แต่ไม่ว่าผมจะพยายามขนาดไหน พอเจอเธอทีไร ใจผมมันก็เต้นรัวจนผมทำอะไรไม่ถูกทุกที แต่ผมก็รู้นะว่า ถ้าผมไม่บอก น้องเขาก็ไม่มีวันรู้ จะให้ใครไปบอกมันก็ไม่ได้ เพราะว่าผมแค่อยากบอกเธอว่า ผมรักเธอ ด้วยตัวของผมเอง

       น้องฝ้าย เธออยู่ชมรมดนตรีไทย เธอจะอยู่ซ้อมจนเย็นทุกวัน วันนี้ก็เช่นกัน หลังจากที่ผมซ้อมบาสฯเสร็จ ผมจึงวิ่งมาที่ห้องดนตรีไทย แล้วก็เห็นเธอซ้อมอยู่กับเพื่อนๆ

       ‘เอาล่ะ...วันนี้แหละผมจะบอกว่ารักเธอให้ได้’ ผมคิดอยู่ในใจ ขณะมองน้องๆเขาซ้อมดนตรีกัน จนกระทั่งทุกทั่งทุกคนเดินออกมา

       “อ้าว...สวัสดีค่ะพี่เอส มาหาหนิงหรอคะ”น้องฝ้ายถามขึ้น เอ่อ...หนิงคนนี้คือเพื่อนสนิทของฝ้าย ถึงจะพูดว่าเป็นเพื่อนกันก็เถอะ แต่เธอคนนี้เป็นประเภทสวยเซ็กซี่น่ะครับ

       “ปล่าวครับ...คือพี่มาชวนฝ้ายกลับบ้าน มืดแล้วกลับคนเดียวอันตราย”
       เมื่อน้องฝ้ายตอบตกลง ผมจึงเดินไปส่งน้องฝ้ายที่บ้าน เนื่องจากจากบ้านของฝ้ายอยู่ไม่ไกลมากนัก ระหว่างทางผมก็พยายามชวนคุย
      ไปเรื่อยๆ

       “เอ่อ...วันนี้พระจันทร์สวยนะครับ”โอ๊ย...ผมพูดอะไรออกไปเนี่ย

       “ฮิฮิ...ค่ะ วันนี้ท้องฟ้าโปร่งดาวก็สวย พระจันทร์ก็สวยค่ะ”น้องฝ้ายพูดพลางมองท้องฟ้า

       “ครับ”หลังจากนั้นทั้งผมและน้องฝ้ายก็เงียบ

      “เอ่อ...น้องฝ้ายครับ”ผมเริ่มพูดทำลายความเงียบ

      “คะ?”น้อยฝ้ายพูดแล้วมองหน้าผม


      “เอ่อ...คือว่า...”แล้วผมจะพูดอย่างไรดีเล่าครับ


      “คืออะไรคะ”น้องฝ้ายเอียงคอถาม


      “คือ...คือว่าพี่...พี่...พี่ชอบน้องฝ้ายครับ”ผมกลั้นใจพูดออกไป


      น้องฝ้ายอึ้งไปนิดก่อนจะเริ่มหน้าแดง แล้วพูดกับผมว่า


      “พี่เอสว่ายังไงนะคะ”ฝ้ายถามเหมือนไม่แน่ใจ


      “พี่ชอบฝ้ายไง พี่พูดจริงๆนะ”เมื่อเห็นน้องฝ้ายหน้าแดงกว่าเก่า ทำให้ใจผมเริ่มชื้น แสดงว่าผมยังพอมีหวัง


      “แล้วฝ้ายล่ะครับ คิดยังไงกับพี่”ผมถาม พร้อมกับมองเข้าไปในนัยน์ตาสีดำของเธอ


      “คือ...ฝ้าย...ฝ้ายเองก็...ชอบพี่เหมือนกันค่ะ”น้องฝ้ายตอบเสียงเบา แต่ต่อให้เบาแค่ไหน ผมก็สามารถได้ยินมันอย่างชัดเจน


      “ไชโย”ผมตะโกนเสียงดัง ฝ้ายรีบดึงผมที่กำลังกระโดดอยู่ แล้วพูดว่า


      “เบาๆสิคะ...เดี๋ยวชาวบ้านเขาด่าเอาหรอกค่ะ”ฝ้ายพูดแล้วยิ้มให้ผม ทั้งๆที่หน้ายังคงขึ้นสีเรื่ออยู่


      “งั้น...ฝ้ายคบกับพี่นะ”ผมพูดแล้วรอคำตอบจากหญิงสาวอย่างใจจดใจจ่อ


      ไม่ว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ถ้ามีฝ้ายเคียงข้างอย่างนี้ ผมก็พร้อมจะฝ่าฟันมันไปให้ได้ เพื่อเรา 2 คน......

      ----- THE EnD -----

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×